Pan jest obnażony,
królu okryty chwałą -
nadaną sobie mocą,
w układach na wyższym szczeblu.

Cóż masz niebo, nad ziemiany?
Kiedy lód jest kruchy, zimny, parzy w stopy,
zstępujesz, aby orędować.
Za plecami zażegnują się zastępy -
wszyscy aniołowie po słowie.