Apokalipsa budzi cmentarną ćwierćnutę
Drganiem elementarnym fal ginących hurtem
I jak kot liżąc łapy miauczy nierozumnie,
Odchylając ówczesność, plącze rybi supeł.

Świat toporem ucina wzrok złych źrenic żmii.
Źrenic złych wzrok ucina tępe ślady szyi.

Ręce plotą ósemki obłe, nadgraniczne.
Mruga łagodnie lampa, koń jak imbryk hula.
Gubią fałsz epigoni, drży ćma ciepłoczuła,
Biedronkokropkowata - apologetyczna.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *


PS. Postanowiłem się pobawić trochę alfabetem
tworząc 13-zgłoskowiec o początkowych literach
słów układających się w kolejność rosnącą od "a" do "ż"
a później z powrotem do "a".