Ania...kokarda we włosach
Tadzio...och! gil u nosa
znudzeni przy stole siedzą
siedzą, siedzą i... nie jedzą

a na stole prócz grochówki
lalka, proca i miętówki
już nie wspomnę o okręcie
Tadzio dostał go w prezencie

nie brakuje też żołnierzy
ołowianych... Tadzio wierzy
że dziś jest ich generałem;
musi karmić wojsko całe

łyżka w łyżkę wprost z talerza
grochóweczka dla żołnierza
a generał daje przykład
raz, dwa, trzy... i zupa znikła

wojsko aż się oblizało
grochóweczki zawsze mało.
Generale!... mamy w planie
zjeść na deser zupkę Ani

Ania... oczy oczom już nie wierzą
nie chce zupy dać żołnierzom
ba... z talerza znika mięso
aż się uszy biednej trzęsą

a że w zupie mięso twarde
ma go Ania po kokardę
Tadzio o dokładkę prosi
choć generał gile nosi.

Mama tylko głową kiwa
chociaż bardzo dziś szczęśliwa
wszak żołnierze razem z Tadkiem
pokazali kto niejadkiem.