Do wiersza Alter Net Tak jakoś

dla Kobiety perwersyjnej

Pamięć nic nie ocala; od jeszcze za wcześnie
poprzez nie ma chwili do stracenia dochodzimy
do końca. Za każdym razem
wiążesz go inaczej.

Przewracam się tylko o własne
odbicie w lustrze. Nie zmieniło się
nic. Drogi - od dawna wyznaczone
mechanicznie spełniane proroctwa.
Kołyszę się tą myślą: za późno.
za późno. za późno.

Czasem wierzę, że jesteś
tylko ruchomym patrzeniem; próbuję
zasłonić się sobą

by cały pejzaż nie runął mi na głowę
z braku. Wszystko rozsypuje się w kurz
i coraz częściej chcę cię po prostu
rżnąć,

kochanie.