Było mu obojętne, co stało się pod Gaugamelą,
ten wykład miał być cezurą w jego życiu.

Prześwity pomiędzy
kosmykami opadających włosów,
jak przetarta kurtyna,
pozwalały dostrzec fragmenty twarzy,
brakującą resztę domalowała wyobraźnia.

Na mapie imperium widział ją,
wszystko inne rozmyło się,
jak temat wykładu na przestrzeni dziejów,
i wirowało w innym zupełnie wymiarze.

Zresetował przeszłość,
przekreślił plany,
liczyło się tylko teraz.

Czarna czcionka klepsydry
porażała wzrok,
ostrymi pazurami
wyłuskiwała serce z osierdzia
i dławiącym bólem
ubezdźwięczniała to,
co wydobywało się z krtani.

Nie zdołał osiągnąć
Aleksandrowego wieku.