Ernestynie Waluszczyk

Coś jest takiego dziwacznego
między nami co
sprawia że jesteśmy tak
blisko i tak daleko.

A jakbyśmy nie byli
jesteśmy ze sobą
bardziej bez słów
niż dzięki słowom.

Ale paradoks polega
na tym że obydwoje
uważamy że słowo
jest źródłem życia.

I obydwoje za pomocą słów
usiłujemy przekazać to
co inni przekazują sobie
bez słów i bez ceregieli.

A nawet jeżeli z obiekcjami r11;
tym bardziej obowiązuje nas
etykieta bardziej święta
niż przyzwoitość jest praktyczna.