Kółkiem kołowrotka napędzasz myśli i łzy
cienką ciekną kroplą po szkle zamiast twarzy
gorzki smak pamięci białych kartek się tli
pusta percepcja
moje trzy czwarte prawidłowego widzenia
nie pamiętasz. Iskra na śniegu dała poznać teorię.
dwa źdźbła trawy łamane przez dechy teatrzyku
i zaświeciła stara prawie wypalona świeczka
w oknie które zawsze było bez firanek.
My dwie lalki przeciwne to końcem i początkiem.