lipiec złocony zdał się być markotny
gdy dwoje ludzieńków nosił samotnych

szli szukać modlitwy nad wodą, w zieleni
choć każdy w swą stronę - jeden duch nad niemi

przyszło im się spotkać w tym duchu tęsknoty
w zieleni, nad wodą, w tym miesiącu złotym

w ten dzień zniknęła ich samotni trwoga
ujrzeli nawzajem w swych oczach boga

ciał bezgrzesznych uściski ochrzcili w stawie
święceni ku sobie, zbawili się w trawie



;-)