Tyle już razy oznajmiałeś pokój, nie sposób
uciekać i udawać ślepych. Patronka ujęła
cię w swoich auspicjach a wielu czeka na to całą
wieczność.

Własnym poplecznikom dasz obcięte języki
- maksymy bez przekładów i teksty filozofów. Witalną esencję
wkleisz w swoje myśli - chronione dziedzictwo wszystkich
ziemskich matek posłuży ci jako sieć do połowów.

Za swoje poparcie nie chcesz podziękowań, nie ma znaczenia zaszczyt i gloria.
Masz w posiadaniu zbiorowe sumienie, magię chaosu i globalną otchłań.
Kolekcję figurek zbrodniarzy świata, wypalone kontury z murów Hiroszimy.
W szklanym ołtarzu studnię z portalem do sczerniałego gniazda
przeznaczenia.

Z wbitym kołkiem w sercu biegniesz przez światło i nikt nic
nie widzi chociaż jest was wielu.