tylko taka odważna masz mnie do końca
wiercisz się na krzesełkach upojona herbatką
z mlekiem bez grama tłuszczu i bez cukru zupełnie
jak ja
przez szklane drzwi spoglądam tylko jakoś bezbarwnie
krople na sen na ból i pośpieszne wstawanie
przetoczone ciężko przez żyły i mózg puchnie
list nadany wieczorową porą puknie dwa razy
i opadnie na pościel bez grama odwagi
- teraz pora karmienia i kamienie staną się lekiem
łoskotem wbitym do przegubu lub dzioba pingwina i nie wiem
jak będzie gdy odłączą zasilanie.
Dodane przez milo i ja
dnia 08.09.2009 21:33 ˇ
11 Komentarzy ·
691 Czytań ·
|