Świat - wszystko płynie Wypływa Otacza
Światło I ruchy zewsząd napowietrzne
Słoneczna tarcza Ciemna Niewidoczna
Cienie istnieją przez nanosekundę
Nie możesz wtedy poznać siły głosu

Słowo widzialne Pismo sympatyczne
Znaczy byt chmur przejrzystych
Niczym dmuchawce (Mniszek pospolity
Tak żółto kwitnie niczym słońce czyste)
Potem jest zwiewnie Potem ulatują
Słupki substancje lotne i nie lotne
I nagie słońce staje się chmurą
Zielone trawy trwają Miękkość ziemi
I płatki róży lecą nieprzytomne
Dla definicji piękna

Świat jest co chwila Z nagła wertykalny
I lekko muśnie drżącą Drżącą trzcinę
Pascalom zechce oddać miarę wiatru
Co obojętny Zapatrzony w niebo
Chmur pełne Przetrwa wtedy mgnieniem
Nie wszystko płynie Bo nie jest tak płynne
Heraklitowi zda się przywidzeniem