na początku było pragnienie
gdy wiatr poezji szeleścił trawami
a życie było chaosem
bezmiarem żądz kulturą słowa
co to zawsze posiada rację
i z tej racji wynika tylko nienawiść

najpierw stworzyłem pamięć
aby nigdy nie zawiodła i czuła wdzięczność
była dobra

potem z blasku księżyca ulepiłem wiarę
że to co przychodzi ma sens szczególnie w ciemności
była dobra

gdy zostałem sam z własnymi marzeniami
z łez stworzyłem nadzieję
to pragnienie widzenia ciebie
była dobra

a gdy przyszłaś zamknięta w sobie
z białym welonem dobroci
dla ciebie przemiałem miłość
była dobra

i tak po dwudziestu latach jestem w tobie
poezją
moim wyznaniem że warto kochać i być kochanym
w naszym ogrodzie