 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Z perspektywy układanki |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 29.03.2009 21:54
Fajnie się wędruje z peelem. Jedyne co mi nie brzmi to ostatnie zdanie jakoś dziwnie złożone; poza tym fajna ta perspektywa:)
pozdrawiam |
dnia 29.03.2009 23:10
Ciekawe, dobre.
Ostatnie zdanie niezbyt jednak udane - strzepywała kurz - z kolan, gdy wstawała? Myślę, że raczej pochylała się nad owym odkryciem; obrazek hieroglifów nie przekonuje. Może tak:
Jak już się udawało, przecierała kurz, traktując układankę jak cenny obrazek, hieroglify rokujące wielkie odkrycie.
Nie wiem też, czy Z perspektywy układanki (bo wiersz nie mówi o spojrzeniu ukladanki) - msz ciekwiej (bo i dwuznacznie) będzie
W perspektywie układanka
Zrezygnowałbym z pierwszego wersu - burza trwa krótko, pewnie ma podczas niej miejsce proces ewolucji - ale jest to niezawuważalne. Dlatego zacząłbym od drugiego wersu.
(Mało istotne: przecinek po miejscu).
Pozdrawiam |
dnia 29.03.2009 23:26
PS. tylko w niej przypuszczalnie oznacza jedynie w niej lub tyle że w niej/ tylko że w niej - i pierwsze skojarzenie tutaj wiąże się raczej z tym pierwszym znaczeniem, dlatego napisałbym tyle że w niej.
fala pochłonie --> raczej pochłonie fala |
dnia 30.03.2009 00:16
Czytam tekst jak szkic, imho warto jeszcze trochę popracować, (coś przyciąć, coś uczesać), pozdrawiam cieplutko |
dnia 30.03.2009 00:26
Przemku dziękuję za wizytę
Roy Wielkie dzięki za pomoc, trudno mi z Tobą dyskutować, bo wiem, że masz duże wyczucie. Przemyśle wszystkie Twoje uwagi i zrobię korekty, czytając Twoją propozycję zakończenia, trudno się nie zgodzić, że brzmi lepiej.
Kurz jest dla mnie symbolem przeszłości, naleciałości, brałam pod uwagę kolana i pochyloną pozycję, uległą wobec życia, na tym wcześniej ukazanym brudnym dywanie, tak skrócona forma brzmiała dwuznaczniej. Świadomie nie sygnalizuję słowa, które ma być ułożone -a może być ich parę, w zależności od interpretacji i priorytetu peelki, Stąd też fragment hieroglifów w postaci obrazu.
Co do tytułu to miałam na myśli podporządkowanie całej perspektywy właśnie temu słowu z układanki, które jest jakby elementem spinającym i rzutującym na całą historię.
Pierwszy wers jest dla mnie istotny, bo gdyby nie burza, która może być też ta dziejową, nie nastąpiłaby ewolucja, jak również i jej proces, co sugeruje jej wymiar w przysłowiowej szklance wody, która jest hasłem dla pelki osiągającą rozmiar oceanu (problemów czy decyzji)
Poprawkę tyle że w niej -akceptuję
W przypadku fali zmieniłam na szyk przestawny, po głośnym przeczytaniu, aby podkreślić to pochłonięcie, ale może się mylę i powstało sztuczne upoetycznienie.
Ciepło pozdrawiam
Robercie pomyślę o tym jutro, na hura niewyspana po podróży z urlopu wkleiłam i jeszcze teraz siedzę ;) Serdeczności |
dnia 30.03.2009 00:38
W kwestii fala pochłonie upierał się nie bedę - bo to rzeczywiście zależy od położonego akcentu (i może się kojarzyć z piekło pochłonie).
Jeśli zaś chodzi o ułożone słowo - to świeta racja. Dla każdego z czytelników może ono być zupełnie inne (tutaj przypomina mi się film Obywatel Kane i rosebiud z tegoż obrazu). |
dnia 30.03.2009 00:39
* rosebud |
dnia 30.03.2009 01:49
Łucjo, ciekawy wiersz... dobrze się czyta, mniej więcej aż do ostaniego zdania... choć myślę, że i nad innymi fragmentami warto jeszcze popracować... by słowa skondensować całkowicie... no i zafrapowałaś mnie bardzo tym słowem, słowami, które mają ułożyć się z układanki... mam bezsenną noc... może trochę nad tym pomyślę...? ;-).
pozdrawiam serdecznie, miło Cię widzieć tutaj z powrotem :* |
dnia 30.03.2009 07:39
Podobnie jak Robert (i inni) zachęcam do malutkich zmian, bo tekst dobry w zamyśle :) |
dnia 30.03.2009 10:04
Ciekawy pomysł formalny -od szerokiego planu, do detalu; logika skojarzeń, uświadamianie kolejności doświadczania wiedzy. |
dnia 30.03.2009 10:24
Roy cieszę się, że wiersz nie do końca zły, czasem przemyślenia autora nie pokrywają się z odbiorem, a najgorzej jak można zarzucić brak przemyślenia ;) ;o)
Kasiu miło jest intrygować czytelnika, jak i dawać mu prawo wyboru tego kluczowego czasem słowa w życiu, które nawet nam samym zmienia się z czasem.
Może powinno to być coś na tyle idealistycznego, że należy cenić albo odkurzać, bo bywa przebrzmiałe lub niemodne obecnie. |
dnia 30.03.2009 10:31
Dorota postaram się jeszcze popracować nad tym tekstem,
choć po drobnej korekcie zasugerowanej przez Roya ostatniego wersu nie czuję dlaczego on jest mniej strawialny i zwraca uwagę.
Beato uśmiecham się -Twój komentarz dał mi wiele satysfakcji
Roy, Ulotna, Dorota, Beata - Jeszcze raz dzięki -Pozdrowionka ;) |
dnia 30.03.2009 13:02
Zdążyłam, czy będę już ostatnia? Przeczytałam spokojnie, z zainteresowaniem i mogę jedynie dodać, że pióro poetki charakterystyczne, wiersz udany, ciekawy. Zakończenie, faktycznie - intryguje. Pozdrawiam serdecznie:) |
dnia 30.03.2009 13:48
Jeśli układanka tzn. może się rozsypać. Można ją złożyć w znajomy obraz, lecz czy warto? Są układanki wielostronne, jak jest klucz (podpowiedź) można zaryzykować, jeśli jednak nie. Myślę, że warto spróbować.
Tak sobie odczytałam ten (kobiecy) wiersz.
pozdrawiam |
dnia 30.03.2009 15:10
Jakiej układanki? Czego? Ewolucja podczas burzy dokłada starań. Jaka ewolucja, czego? Jakie burze? Naturalne czy mistyczne? dalej aż do duszy na ramieniu- szystko jasne, płynie dobrze i się czyta.
Potem- tupta w miejscu, kto? oczekuje ceremonii- jakiej? kurz cenny obrazek hieroglifów, wielkie odkrycie?? Nawet rozumiejąc intencje podmiotu, zastanawiam się, czy jest to poezja w sensie znaczeniowym, percepcyjnym. Zarówno frazy jak i metafory, dalekie od estetyki, dalekie od artyzmu, wyszukane, wyłuskane z wyobraźni, ubrane w formę, zamiast cieszyć oko i ucho- zniechęcają i straszą? Nie pojmuję takiego pisania.
JBZ. |
dnia 30.03.2009 19:57
ewolucja burzy w szklance przywołuje ocean
czułam się jak Mojżesz idący środkiem zwątpienia
fala nie lubi gdy dusza siada na ramieniu
z trudem chwyta równowagę
ceremonia na brudnym dywanie
rozsypane klocki
kurz rokujący wielkie odkrycie
alfabet hieroglifów
pozdr:-) |
dnia 30.03.2009 22:50
Elu miła Twoja wizyta dziękuję za ciepłe słowa
Fart Twoja wersja interpretacji też jest właściwa, wciąż coś układamy i często się sypie.
Pisząc nie traktowałam wiersza jako kobiecego, powstał w wyniku rozmowy właśnie z przyjacielem, gdyż jak się okazuje mężczyźni też przezywają problemy, mają zwątpienia i też cenią sobie wartości jak i ich poszukują.
To dziwne jednak zdecydowałam się przedstawić to od strony peelki niż peela
Jacom Jacam fajna ta Twoja wersja, ale co na to pan Jerzy ?
Serdeczności dla wszystkich ;o) |
dnia 30.03.2009 22:59
Panie Jerzy tak też sobie myślałam, że może się to panu nie spodobać ;) ;) byłam ciekawa opinii, a każda jest bardzo cenna i pouczająca.
Jeśli w wierszu znalazłyby się odpowiedzi na zadane przez pana pytania, tekst zatraciłby charakter wiersza. (ośmielam się tak go nazwać)
Gubię się teraz ....a jak pan wie wciąż się uczę, więc znów się ośmielę zapytać : to obowiązuje max treści w obrazach, rekwizytach w min słów, czy kawa na ławę ?
Otóż czasem pisząc wiersz nie wiem czy powstanie wiersz proza o zabarwieniu banalnym i zgadzam się z tymi zarzutami, czy powstanie wiersz w podobnym stylu, uznawany za zakamuflowany, bo później poskracam wątki zwiększając ilość obrazów, skojarzeń jak i możliwość osobistej interpretacji przez czytelnika i tez akceptuję zarzuty. Szczerze, każda forma jest mi bliska, a i żadna nie jest wymuszona.
Osobiście wolę te wyszukane nawet za cenę negatywnych komentarzy.
Liczyłam się bardziej z zarzutem użycia pospolitych rekwizytów a nie z takim :
Zarówno frazy jak i metafory, dalekie od estetyki, dalekie od artyzmu, wyszukane, wyłuskane z wyobraźni, ubrane w formę, zamiast cieszyć oko i ucho- zniechęcają i straszą?
Rozumiem, że jest to subiektywne odczucie i nie chce go podważać, ale mogłabym prosić o konkretne zarzuty? Co tu straszy? Co jest nieestetyczne?
Pod wierszami o fizjologii i ekskrementach z reguły nie widziałam komentarza, że coś jest dalekie od artyzmu Hmmm!
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie ;o) |
dnia 31.03.2009 05:11
Lady,podobała Ci się moja lekcja,a to ja się od Ciebie uczyłem, i uczę,,pozdrawiam, |
dnia 31.03.2009 15:09
Kozienski - tak miło uczyć się wzajemnie - pozdrawiam z uśmiechem ;) ;o) |
dnia 31.03.2009 15:17
Zdecydowałam się na taką ciut wyczesaną wersję tego wiersza - oczywiście również nie ostateczną. Dziękuję Wszystkim ;)
Zawirowana woda w szklance tworzy skojarzenie nawet z
oceanem, bo kiedyś czuła się jak Mojżesz, idący środkiem
rozstępującego się morza r11; tyle że w niej kołatało zwątpienie,
a czas kiedy fala pochłonie, dłużył się okropnie. Nie lubi,
gdy dusza siada na ramieniu. Z trudem chwyta równowagę.
Tupta w miejscu, nie oczekuje ceremonii. Przypomina
sobie znaki, rozsypane na brudnym dywanie klocki
z alfabetem, które rzadko dawały się ułożyć w magiczne słowo.
Jak się udało, strzepywała kurz z kolan i traktując jak cenny
obrazek, patrzyła na hieroglify rokujące wielkie odkrycie. |
dnia 31.03.2009 21:09
No, teraz Lady wachluje aż miło. Jeszcze trochę wyczesać i do druku. pozdrawiam, serio!!!!
JBZ. |
dnia 31.03.2009 22:52
Oj! Oj! Panie Jerzy tak sobie ze mnie żartować na dodatek serio. To wachlowanie całkiem mnie rozśmieszyło, tak więc dokładam do tego bezceremonialny trzepot rzęs ;o)
Serdeczności hihia |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 21
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)