|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Pro publico... |
|
|
Jestem odłamkiem - zbutwiałym odłamkiem czasu,
którego ciernistych kropli chwile rozlano.
Plączę się u stóp wyrodnych historii świata
gasząc wielojęzyczne macki w niszy pokuty
i bez wpływu na bieg spraw - tych znanych i obcych,
które same sobą,jak światło - ranną drogą -
ze skruszonym sercem i wystraszonym okiem
baczę na cud wielki,którego i tak być nie może.
Jestem absurdem - jak cała nasza świadomość,
jak rozchełstane odrzwia cywilizacji,
która w mnogości swej ginie - odradza - zatraca
i żąda głów ścięcia,na swej duszy oczyszczenie.
- Duszą więc jestem,czymś co jest i czego nie ma.
Efemerycznym? - Tak! - wyrodkiem świadomości -
która,gdy czas na nią przyjdzie,i tak przepadnie.
Gną mną cuda przeróżne,które niczym gusła
mienią się w czarnoksięskie złoto czarne kreski.
Dodane przez kropek
dnia 25.03.2009 18:22 ˇ
12 Komentarzy ·
896 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 25.03.2009 20:27
to już trzeci z serii, dziwactwa kropki kropka. w następnych dwóch czas chyba będzie sięgnąć do aromatów ciała.
miłej zabawy życzę. z kropką. |
dnia 25.03.2009 20:55
Zgorzknienie nie jest dobrym doradcą przy pisaniu wiersza, tutaj jest mieszanka gorzko-rezygnująca.
Stylistycznie dziwnie, bo wzorowanie na gawędzie, zahaczające o rym.
Tak, to bardziej gawęda, pewnie lepiej się słucha niż czyta. |
dnia 25.03.2009 21:20
ciężki, poległam tym razem |
dnia 26.03.2009 05:31
Etam, Kropek sobie tu żartuje :)
rozchełstane odrzwia cywilizacji, nadmiar epitetów dramatycznych, metafory dopełniaczowe [wydorek świadomości :)], inwersje i sami temat- jestem absurdem, Duszą więc jestem,czymś co jest i czego nie ma. Efemerycznym? :)
Stawiam na to, że to żart, który naszedł Autora :) |
dnia 26.03.2009 12:03
Podoba mi się pierwsza zwrotka, zdecydowanie bez "zbutwiałym"
i "którego i tak być nie może" /oraniczają przestrzeń/.
Serdecznie pozdrawiam |
dnia 26.03.2009 12:11
popr. / ograniczają |
dnia 26.03.2009 12:14
Dorotko, wiersz powstał w czasach kiedy pośród nieprzeniknionego mroku stałem. ech, długo by o tym mówić. był czas gdy tak myślałem. był czas, gdy nie myślałem o niczym. trudno to sobie wyobrazić, a jednak można tak tułać sie po obrzeżach egzystencji,
bez celu, bez wyrazu i bez obrazu.
dzisiaj tych wierszy z tamtego okresu już nie ma, dawno spaliłem, wyrzuciłem, wiatr rozwiał w zgliszczach. ten zapamiętałem, jeszcze kilka. podaje go w dziwactwach moich, to był okres zła wielkiego, ale był. nie mogę udawać, czasami targa pamięcią, wtedy boli. trochę.
pozdrawiam serdecznie :) |
dnia 26.03.2009 12:20
Beatko, dziękuję.
on, po prostu był. dzisiaj nie ma go, liczy się tylko jako świadectwo. samoistnie nie istnieje.
serdecznie i cieplutko :)) |
dnia 26.03.2009 12:22
Magdo, nie. to ledwie garść prawdy tamtego czasu, jakby zapowiedź gorszego. gdy pisałem, miałaś trzy latka.
ciepło i serdecznie :) |
dnia 26.03.2009 12:24
haiker, tak. masz w stu procentach rację, dzisiaj bym go nie napisał.
pozdrawiam :) |
dnia 26.03.2009 14:55
kropku - pewnie dlatego czułam się jak trzylatek kiedy go czytałam :) ok serdeczne również |
dnia 26.03.2009 15:05
Kropku, to, co w tym wierszu wyraziłeś, nie jest mi obce, bardzo (bardzo!) dokładnie znam te uczucia i emocje. I takie wiersze wtedy się pisze. Ale fakt, że wkleiłeś wiersz bez korekty, bez poprawy, był rodzajem żartobliwego (choć sentymentalnego) mrugnięcia do nas okiem.
Wiesz, po cichu powiem Ci, że o tym chyba piszemy cały czas. Tylko innymi środkami... |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 46
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|