Wieczorem znów niezbyt dyskretnie popatrzysz:
Na twarz gładką jak kiedyś bez zmarszczek.
Na nazbyt szerokie biodra wciąż wąskie.
I włosy nieco siwo-kruczoczarne.

I wciąż niezmiennie jak pierwszego lata,
Gdy dłonią przesuniesz po jej udzie-zadrży.
A potem dokończy nalewać herbatę,
Bo lubi gdy na nią tak patrzysz.