szukałem - nie ma
nie zasłużył na słowo
ale wszystkie inne
złożyłyby się na niemal kompletny
anatomiczny atlas
i to w nakładzie miliarda

poezja go nie lubi
rzecznik i doradca zawsze niewygodny
wie więcej niż powinien
dlatego głowa woli chłód kosmosu
niż gejzer wulkanu
po którym tańczą stopy

a on
niewielkiego wzrostu
taki Tomcio Paluch
rzuca cień olbrzyma
i ściska mnie za rękę
a czasem za gardło

każda próba uwolnienia się
życzliwej perswazji
zgubienia go na górskich piargach
lesistych wądołach
spełza na niczym

nawet leczenie wodą Sebastiana Kneippa
i czytanie po nocach Słowniczka muzycznego
okazuje się daremne

on
nagle wyprostowany
salutuje
i żąda przepustki

dostaje
bo choć patrzę na niego z góry
to ja jestem jego przepustką
on moim generałem