poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Niedziela, 24.11.2024

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy Proza poetycka playlista- niezapomn... Ksiądz Jan Twardowski Bank wysokooprocento... Co to jest poezja? ...PP slam? Poematy "Na początku było sł... Cytaty o literaturze

Ostatnio dodane Wiersze

	Po prostu miłość Delikatny śnieg Co Ona jest w górach O kindersztubie* Przedustawność Ostatni seans przed ... W godzinach dla seni... Chciejstwo ujrzane okiem nieuzb...

Wiersz - tytuł: Gdzieś między naszymi godzinami

	Wali w drzwi, drapie ciężkie drewno. Drżysz. Szepczę, że gdyby mogło wejść, nie musiałoby pukać. Wstaję i zamykam okno. Zimno mówię, przytakujesz. Kłamiemy. Zimno już przyszło, od tego czasu leżymy na dwóch krańcach łóżka. Też nie wiem, co może być dalej. Dodane przez WE dnia 04.02.2009 17:43 ˇ 3 Komentarzy · 699 Czytań ·

Komentarze

reteska dnia 04.02.2009 22:54

Wali w drzwi, drapie ciężkie drewno.
Drżysz. Szepczę, że gdyby mogło wejść,
nie musiałoby pukać. Wstaję i zamykam okno.
Zimno mówię, przytakujesz.

Temu fragmentowi i pomysłowi jestem właściwie na tak. Puenta jednak tak bezradnie puszczona, aż prosi się o coś innego.

Daniel Jeżow dnia 05.02.2009 10:09
W sumie Reteska wyczerpała temat, który chciałem poruszyć. To "leżenie na dwóch krańcach łóżka" dopowiedziałby sobie czytelnik. A skłaniać do tego powinno go to, co zapisane.

Moim zdaniem przedostatni wers można by w ogóle wyrzucić z zyskiem dla całości. No chyba, że byłby pomysł na przebudowanie puenty.

Pozdrawiam.

Michał Nowak dnia 05.02.2009 14:57
Wali w drzwi, drapie ciężkie drewno.
Drżysz. Szepczę, że gdyby mogło wejść,
nie musiałoby pukać. Wstaję i zamykam okno.
Kłamiemy. Zimno już przyszło.

Jak przedmówcy. Szkoda tak zostawić, bo jest w tych prostych słowach coś co wciąga. A to rzecz najcenniejsza: prostota, która rozwija wyobraźnię. Pozdrawiam.

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	Szacunek dla tych, k... Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera... VII OK Poezji dla Dz... OKP "Środek Wyrazu" ... XVIII Konkurs Litera... REFLEKSY XVII Ogólno... XXXIX OKL im. Mieczy... Wyniki XLIV OKP "O L...

Użytkownicy

	Gości Online: 19 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego