1344 (SIENA)



Anioł przyklęknął

Skrzydła nie obfite

Pewnie zmęczony

Zbyt poważnym lotem

Gościniec wyboisty

I od kurzu ciężki

A skrzydła są wąskie



Maria słucha

Jakby nieobecna

Księga otwarta

Bez początku i końca

I jest radosne uwielbienie

W oczach niebieskiego gońca



Maria dalej słucha

Ręce na krzyż złożyła

Czy już coś przeczuwa?

- Anioł nic nie mówi



Na górze Bóg-Ojciec

Mierzy wszystko okiem

- Nic się nie ukryje

Anioł w stroju podróżnym

W ręku palmy trzyma

A może to pióra

Z jego wąskich skrzydeł?