Daj żyć biedronce, pozwól jej lecieć do nieba,
jej czarne kropki okrążają czerwienią dłoń,
gilgocze nóżkami, maszeruje ciągle wzwyż
ku górze opuszkowi palca - serdecznie mam
dość zamknięcia w złudnej krainie czarów,
oblężonej potopem wirtualnych doznań, tak
często niewola egipska trwa, ciosanie cegieł
daje święty spokój do rychłego narzekania,
gdy ziarnko pisaku uszczypie, siarą zioniesz
daj żyć swemu duchowi, Dratewka to wiedział
Dodane przez benlach
dnia 18.12.2008 09:57 ˇ
9 Komentarzy ·
769 Czytań ·
|