Moimi pszczołami
- pan mnie rozumie -
Niebo nad Ogrodową
wybrukowane
A jakie pracowite
To trzeba zobaczyć
Czasem taka leci
ciężka od czereśni
I jak tu dla takiej
nie mieć serca
Spokojnie się żyło
Nie to co w mieście
Każdą wolną chwilę
dawałem w pasiekę
Jednak i tam
- pan mnie rozumie -
nie ma wcale raju
Słońce jak miód błyszczało
a mnie ciemno w oczach
I ból taki ostry
jakby wszystkie pszczoły
weszły mi pod żebra
Dobrze że znaleźli
mnie jeszcze żywego
Miodu będzie urodzaj
lecz kto go odbierze?
Dodane przez admin
dnia 01.01.1970 00:00 ˇ
1440 Czytań ·
|