Błąkając się po zakamarkach niepamięci,
jej dusza szuka schronienia.

Upijając się łykiem zapomnienia,
jej serce szuka ukojenia.

Obojętniejąc na wszelkie "dobre" i "złe",
jej umysł szuka spokoju.

...

Igrając z wszechświatem,
zapada się w otchłaniach próżni.

Wyśmiewając gwiazdy,
w snach skacze po nich jedna po drugiej.

Topiąc się w rzece istnienia,
nie walczy już z nurtem bólu.

...

Goniąc za nieskończonością,
potyka się o wskazówki zegara.

Pozostawia po sobie te kruche ślady,
żegna się z "tu" i "teraz", witając "na zawsze".

I tak uciekając przed czasem,
puka do drzwi wieczności.

...

A stojąc u bram Nieba,
jej dusza wie,
że wreszcie odnalazła swój dom.