Proszę Pana,

Czy ja wyglądam dziwnie?
Czy ja mam brzydki wyraz twarzy?
Nikt nie chce się ze mną bawić.
A ja jestem taka samotna.
Chcę wziąć lalkę do ręki i ubrać jej sukienkę.
Zmienić pieluszkę, przytulić.
Powiedzieć, że kocham.
Czy ze mną jest coś źle?

Proszę Pana,
ja nie mam mamy.
I tak mi tęskno czasem, żeby ją zobaczyć.
Taty też nie mam.
Nikogo, tylko Pana.

Chcę posłuchać bajki.
Niech mi Pan opowie.
Ja będę grzeczna - obiecuję.
Pan nie ma czasu... szkoda...


Mówią mi że jestem mała i że nie mogę.
Nic nie mogę i nie rozumiem.
A to nie prawda.
Bo ja dosięgam już stołu
i sama na krzesło wejdę.
I rozumiem dużo.
Nawet to, że nie mogę dotknąć nieba.

A nie wiem tylko jednego: dlaczego nikt mnie nie kocha.