Łukaszowi

nadsłuchuję we mgle
pospieszny pospieszny
pospieszny pospieszny
spóźniony zgubiony
przez zwrotnice zakręty
z sercem bezdomnym
jak kundlem na smyczy
i w górę drabiny
i w imię boże
alleluja i naprzód
lub bezimiennie
donikąd

Kobieta wyczekuje
dzwoneczków, werbli
orkiestry zdobywcy przestrzeni
którą opisze szlakiem gniazd
mruczeniem w czas godów

jej nie zaśpiewam
jak pospiesznie pospiesznie
po pustkę po szum
po lodówkę po dom
po samotność wśród
zębatych kół błędnych
po ciszę po mgłę
gdy cichnie w oddali
pospieszny pospieszny

i nikt nie woła