światło pulsuje
w skroniach jak w krysztale skupia się
w trzewiach nabiera energii
i wybucha krwią

drzemiącą w żyłach. W napięciu.
W dłoniach - wypełnienie, zakrzepnięte słowa
w soli zdarzeń. Daleko nam do idei.
Coraz dalej od marzeń.

Zamknąłem pokój na klucz.
Klucz do kieszeni wsunąłem. Kieszeń w płaszczu.
Wyszła na miasto. Ze mną.
Znów czarowałem na rynku

wśród dzieci i starców. Znane triki z zającem
kapeluszem i chustką. Od nosa.
Każde pstryknięcie palcami odmieniało
czyjeś życie. Nigdy nie moje.