daleko wcześniej otulała nasze nagie oczy niespamiętana ciemnia
i miękkie chrząstki pięści porastała gęsta sierść
najokrutniejsze ciosy były zaledwie odległym dudnieniem

teraz boimy się wiecznej nocy

bo zagnieździły się wśród nas stworzenia
pancerze w pancerzu
a dookoła kolce i jad

dusza którą mają nie odróżnia ich od gwiazd

śnią o kamieniach na mrozie
okrutnym łamaniu światła w kryształach
nieporuszeni