Kiedy jutro już po Fastnacht
Rhen rozpryśnie się jak woda
- to poznamy się nawzajem,
że po wszystkim, no i szkoda

tego co być jeszcze mogło
ale nie jest i nie będzie;
świat znów przybrał formę obłą
kątów, tańców, odpowiedzi.

Żegnaj zimo, ty kobietą
byłaś piękną ale głupią
- zostawiłem cię dla innej...
dzwonki brzęczą w portkach trupom.

Spontanicznie kwilą ptaki
- tylko tak nie biją dzwony.
Kończę wiersz ten byle jaki;
każdy idzie w swoją stronę.

Rheinfelden, 13.02.2024