Pędzę srebrną dorożką
Róż wiozę pyszne bukiety
Już widzę oczu twych rozkosz
Czuję dłoni ciepły przepych

Jesteś! Mój Cud! Radość, drżenie
Różom oddaję twe ręce
Iskry ust, korali wieniec
Płacz bez łez. Bogu w podzięce

Oczy ukradkiem nasycam
Przepychem, twym wirowaniem
Tchu brak, bez słów się zachwycam
Bezkresnych pól sięgam kraniec

W łożu z puszystych obłoków
Tajnym skrzydlatym dywanie
W ogrodzie słodkich owoców
Biorę cię... Na powitanie

Skąpo mam zmysłów, ubogo
Gdy z tobą łączę się w całość
Świat znika w ciszy gdzieś obok
W pianie rozgrzanej na biało

Gdy gasnę jak wiatr w dolinie
W miękkości ciepła twojego
W bukiecie snu, słodkim winie
Już wiem jak wygląda niebo.