Gdy tak siedzę nocą beztrosko
podziwiając gwiazd piękny blask
myślę jak świat trudny I ciężki przy tej jednej depresji
jak wstrętne myśli potrafią samolubnie przejąć mój cały świat I sprawić go bezuczuciowym aż tak
chce, chce bardzo poczuć parę chwil
prawdziwej I lekkiej radości
ale we mnie zagościł tylko smutek I żal
a gdzieś pomiędzy dotyka samotność
nawet ten ciężki bol w środku już przyczepił się
nie myśląc o odejściu I zamknięciu bram posiadłości mej
zastanawiam jak zmieścił się tam
skoro radość wypełniała najmniejszy pusty kąt
a strach? też znajdzie się
przeszywa całą mnie
I do duszy tkliwie dostaje się
wraz z lękiem paskudnym którego dość już mam
czasem pytam dlaczego to musiało spotkać mnie?
z taką łatwością przyszło jej dostać się
do serca płonącego I uśmiechu blaskiem pozłacanego
ma radość się poddała
sił już nie miała
a depresja wtuliła się
w puste miejsce jej
Tak przywitała mnie.