Kiedyś jeszcze przy tobie siądę
Z lękiem radosnym wrócę ze zbłądzeń
Dam ci siebie mały kawałek
I kwiatów bukiet, róże wspaniałe

Kiedyś jeszcze w ciebie się wtulę
A ty jak anioł wysłuchasz czule
I jak dwa piórka z letnim wiatrem
Ruszymy w drogę tym samym traktem

Kiedyś jeszcze nim znów cię stracę
I z bezsilności oczy wypłaczę
Próżno wzniecę żar spopielony
I ogień w kominku zaślepionym

Kiedyś jeszcze stanę w ukryciu
By raz ostatni ujrzeć cię w życiu
Serca bicie czuć przyspieszone
Na schody spojrzeć, niedokończone

Kiedyś jeszcze umrę powtórnie
A ty swe oczy znów zwrócisz ku mnie
Na krótki moment, życia kraniec
Powróci coś co nie było dane.