poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMSobota, 23.11.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
Proza poetycka
playlista- niezapomn...
Ksiądz Jan Twardowski
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
...PP
slam?
Poematy
"Na początku było sł...
Cytaty o literaturze
Ostatnio dodane Wiersze
Po prostu miłość
Delikatny śnieg
Co
Ona jest w górach
O kindersztubie*
Przedustawność
Ostatni seans przed ...
W godzinach dla seni...
Chciejstwo
ujrzane okiem nieuzb...
Wiersz - tytuł: Na trzy gwoździe
Martwa ta ziemia Piotrze. W posiniałych trawach
nie ma źdźbła życia. Grabię kości
i układam z nich dekalog, niech będzie
na jasną godzinę (czarna, już się rozlała).

Martwa ta ziemia. Kamień na kamieniu
nie odrodzi skały. Za nią zdrowaśki
roztrzaskane o ruiny miast. Spod gruzów
słychać tylko żałobne pieśni.

Gdzie jest twój Mesjasz Piotrze?
Nad tą ziemią niebo pełne ofiar
opada coraz niżej, w otwarty grób.
Wyścielony popiołem ma zmieścić

więcej, niż jedno zmartwychwstanie.
Ciężka ta ziemia. Bolesne tajemnice
obnażają rany. Na trzy gwoździe,
wciąż za dużo głów.

Dodane przez marguerite dnia 03.05.2022 22:56 ˇ 11 Komentarzy · 288 Czytań · Drukuj
Komentarze
Mithotyn dnia 04.05.2022 05:50
https://www.youtube.com/watch?v=lMn8F6nLNJ4
silva dnia 04.05.2022 06:52
Porażające jak to, co w wiadomościach z Ukrainy... Czy tak trzeba pisać? Nie wiem. Ale warto szukać jakiejś alternatywy... Ja patrzę na odradzającą się przyrodę. Mimo wszystko... Malthus miał na to okrutną odpowiedź. A ja doceniam każdą sekundę w spokoju, pięknie, wśród życzliwych ludzi... Pozdrawiam.
IZa dnia 04.05.2022 07:35
Przejmująco do głębi i każde słowo komentarza zbędne.
A link Mithotyna jakoś współgra mi z treścią.
Robert Furs dnia 04.05.2022 09:21
intrygujący wiersz, czytam (go) w kontekście uniwersalnym, pozdrawiam,
konto zablokowane nr 4 z 2023 dnia 04.05.2022 09:39
Marguerite, zachwycił mnie ten wiersz. Choć przedstawia obraz apokalipsy, ( niemal odczuwa się ją namacalnie, czytając wiersz), stawia pytania pełne zwątpienia - mało korespondujące z wiosną za oknem i okresem tuż po wielkanocnym Zmartwychwstaniu - to mimo wszystko mam przekonanie, że sama Autorka nie uległa zwątpieniu. Zbyt delikatnym tonem są opisane te wszystkie piekielne obrazy. Ta szlachetność w doborze słów- pokazuje, że wiara trzyma się dobrze. Jest to więc artykułowanie wątpliwości tych, którzy naprawdę zwątpili i ugięli ducha pod ciężarem obrazów grozy. Wspaniale oddane piekło na ziemi. Pozdrawiam serdecznie- fanka D.
Muzyka Mithotyna - koresponduje z tematem wiersza, tak. Ale bardzo niewiele wnosi, poza muzyczną monotonią, sorry. Takie rzeczy to się przerabiało na cyklicznych folkowych festynach za Odrą.
Po tym wierszu bliższe mi Ojcze nasz - w wykonaniu Rusłany ( Otche nash)-Ukrainie bardziej potrzebna jest modlitwa, pozdr.
Ewa Włodek dnia 04.05.2022 15:08
hmmm, poczytałam, zadumałam się. I przypomniałam sobie niesamowitą książkę autorstwa Timothy'ego Snydera (z ulubionego przeze mnie gatunku literatury faktu), pt. "Skrwawione ziemie. Europa między Stalinem a Hitlerem" - to właśnie za ziemie, w które w Europie wsiąkło najwięcej krwi, autor uważa Polskę, Ukrainę, Białoruś, Litwę, Łotwę i znaczną część Rosji. Więc - znów w te ziemie wsiąka krew. To jest jak odium?
Twój wiersz ma nastrój smutku i beznadziei. Stosowny do miejsca i czasu. Jest - godny. Najbardziej wymowna - moim zdaniem - druga cząstka.
Warto było zaglądnąć, warto było się zamyślić.
Pozdrawiam serdecznie, Ewa
adaszewski dnia 04.05.2022 16:39
Tak pewnie widział Świat Tomasz zwany Didimos.
Postać fascynująca. Najpierw oświadcza, że chce umrzeć z Łazarzem, skoro Jezus spieszy Łazarzowi na ratunek. Następnie popada w kolejną skrajność powodowany prawdopodobnie tak sugestywnym przygnębieniem, jakie emanuje z Twojego wiersza.
aleksanderulissestor dnia 05.05.2022 07:59
-:))

nasz region nie jest pod tym względem żadnym wyjątkiem
jak nic się nie zmieni okres niepokojów może właśnie nadchodzi
a wszystko bierze się z tego że wygląda na to ze ta część świata
wbrew wszystkiemu zaczęła się swobodnie rozwijać
trzeba ją cofnąć w rozwoju wszelkim sposobami i to się dzieje

pozdrawiam -:))
ela_zwolinska dnia 05.05.2022 20:59
zachwycający wiersz, gorzki i piękny, wspaniały tytuł, pozdrawiam miło :)))
Cobra dnia 06.05.2022 12:21
Dobry, mocny, dogłębny. Jest sztuką tak dosadnie oddać emocje. Widać w wierszu człowieczą bezradność. Niektórzy mówią, że zło jest konsekwencją ludzkich czynów. Trudno to zrozumieć w cierpieniu niezawinionym.
marguerite dnia 06.05.2022 22:51
Bardzo wszystkim dziękuję za pochylenie się nad wierszem, za słowo komentarza, to pisane i to muzyczne. Pozdrawiam.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
Szacunek dla tych, k...
Jubileusz
XII OKP im. Michała ...
OKP Festiwalu Litera...
VII OK Poezji dla Dz...
OKP "Środek Wyrazu" ...
XVIII Konkurs Litera...
REFLEKSY XVII Ogólno...
XXXIX OKL im. Mieczy...
Wyniki XLIV OKP "O L...
Użytkownicy
Gości Online: 31
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

71926847 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005