 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Monodram |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 26.01.2021 18:41
-:))
życie jest jak sztuka tylko przeżycia realniejsze a role czasem nie do udźwignięcia
pozdrawiam -:)) |
dnia 26.01.2021 19:42
..... oto las w mroku
kryjówek i w słonecznych zjawach
prowadzi mnie w głąb siebie a może
siebie w głąb mnie aby sprawdzić
jak to jest być drzewem które potrafi
wędrować
Ten fragment mnie ujął :)
Moc pozdrowień. |
dnia 27.01.2021 05:38
Rajd dokądś - właściwe ujęcie słowem pędu życiowego, którego prędkość się wciąż zwiększa nie bacząc na konsekwencje. |
dnia 27.01.2021 10:25
Pytanie, dokąd to dwrzewo zawędruje.... A |
dnia 27.01.2021 18:06
Wejście w siebie, a jednocześnie pokazanie swojego wnętrza to bardzo trudna sztuka. Nie wszystkim się to udaje, nie wszyscy potrafią docenić. Ale zawsze warto próbować.
Pozdrawiam serdecznie :-) |
dnia 27.01.2021 18:35
Pięknie o upodobnieniu się do drzewa. Dramat człowieka i drzewa ( wycięcie z życia, wyobcowanie). Ostatnio oglądałam serial kolumbijski "Zielona granica", o silnym związku z dżunglą. Kobieta - agentka z Bogoty wraca w swoje rodzinne strony. Jakoś tak mi się ładnie połączyło. Najpiękniejszy dla mnie trzeci fragment + półtora następnego wersu :). Pozdrawiam. |
dnia 28.01.2021 01:46
Jeżeli o kinematykę drzew chodzi(!), to mam tylko doświadczenie z Lasem Birnam, o czym lepiej nie wspomiać, aby nie przerazić co poniektórych czytelników. Jednakowoż całkiem niedawno (ostatnio, jak wiesz) w imieniu sztuk wystąpiłem w roli, którą mi przypisałaś... a pewnie to przypadek, że prawie równocześnie oboje o sztuce opublikowaliśmy (jakże różne) wiersze. Zaczym teatr skojarzył mi się z trójwymiarowością, z dwuwymiarowością - kino, zaś niewątpliwa linearność naprężonej liny w dużym przybliżeniu jest jednowymiarowa. Teraz postawmy się na niej i już mamy posuwistą metaforę życia. Cyrk!
Przy takim modelowaniu nawet czas dałoby się w jego czwartowymiarowości zdefiniować , ale już nie czas po temu... A Twój wiersz mnie zainspirował do holistyczno - behawioralnego rozejrzenia się. Dzięki Ci za to! |
dnia 29.01.2021 10:42
Twój wiersz prowadzi mnie w głąb siebie... A może siebie w głąb mnie? |
dnia 29.01.2021 12:36
Dziękuję bardzo za ciekawe komentarze. Serdecznie pozdrawiam :)))
Aleksander Role nie do udźwignięcia czekają od 27-go stycznia na, tyranizowane przez spółkę mizoginów z nieograniczoną nieodpowiedzialnością, nieszczęśliwe kobiety. Dobrostan nie puka do drzwi, bo sieje się wiatr.
Janusz Mnie również, gdy ujęłam w słowa podziękowanie za tę scenografię, na tle której odgrywam czasem moje odprężające sztuczki.
Kazimiera Samochodowy i pieszy raj to radość z przemieszczania się, poczucie wolności i przygoda na życzenie. Z rajdami donikąd może być właśnie tak, jak piszesz, albo jeszcze inaczej.
Magrygał Ha! Tylko które? Drzewa wiadomości wyłącznie dobrych mogą dotrzeć, dokąd chcą. Drzewo, które chciało sprawdzić, jak to jest umieć wędrować, dotrze co najwyżej do granicy lasu, ale w ramach rewizyty mogę w wyobraźni poczęstować je chrupką fantazją. |
dnia 30.01.2021 13:08
lunatyk To nawiązanie do poprzedniego wiersza, w którym jest wzmianka o symbiozie między naturą a człowiekiem. Tutaj w leśnej scenerii.
otulona Trzeba się trochę upodobnić do drzew, aby umieć przyjąć ich dary. Co mogłabym zaoferować w zamian ? Być może któreś z nich, zakotwiczone całe życie w jednym miejscu, dumnie wyprostowane, a może stojące na baczność, marzyło o tym, aby rozluźnić się wędrówką w towarzystwie człowieka. Dziękuję za rekomendację filmu.
xliv Las Birnam jako sprawca był na szczęście kamuflażem. Bardzo obrazowo poczynasz sobie z wielowymiarowością, interpretując wręcz poetycko ostatnie trzy wersy. Znalazłam się na kosmicznych wirażach. Czas upływający linearnie jako naprężona lina, a supły na niej to holistyczne sztuczki powstrzymujące jego szybkość. Trudno się na niej utrzymać, więc słowo cyrk jest świetnym porównaniem. Zabawnym. I niech tak już zostanie.
adaszewski To krótkie ujęcie zdaje się oddawać nową, nieobecną w wierszu myśl, iż tylko ulegamy złudzeniu, że znamy samych siebie, nie biorąc pod uwagę, że może istnieć kolejna , a nawet następna głębia. |
dnia 12.02.2021 23:46
"chrupkie fantazje" - smaczne ujęcie sytuacji tak zdecydowanie kontrastujące z ulicznym i leśnym spacerem...gdziekolwiek jest człowiek niesie ze sobą pytania podstawowe o sens drogi jaką obrał i dźwiga wątpliwości łudząc się, że dotknie granicy, za którą jest już tylko błogi spokój w samoakceptacji; |
dnia 11.05.2021 20:40
jaceksojan Pytanie o sens drogi, którą obieramy, albo która sama nas niesie lub zostanie nam narzucona, stawiamy sobie dość regularnie. Złudzenia odgrywają tu swoją rolę, gdyż stanowią element spektaklu, życia, które ma swoją określoną, linearną długość. Spóźniona, dziękuję za komentarz. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 16
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)