Wystarczy tylko małe przedarcie w niebie po ucichającej burzy,
by zobaczyć lisa biegnącego przez śnieg do szczeniąt.
Ptak, śpiewak profesjonalny, śpiewa, kiedy walczy, kiedy chce kochać.
Moja historia otwiera się pomiędzy dwoma słowami,
dotyka obu ich brzegów, przeszyta światłem wielkości główki szpilki.

Pamiętam czas, gdy wydawało się, że świat kocha nas troszeczkę.
Mówiłaś do moich pleców - nigdy nie umrzesz w nocy.
Świat, który znika, musi być faktem, na potwierdzenie, którego
nie został wynaleziony jeszcze żaden ludzki język.
Mój lekarz potwierdził, że cierpię na pusty pokój, przepisał

zrywanie tapet, palenie kołatek, pieluch i smoczków;

zaczynanie od teraz.