miała argusowe oczy w kolorze
grynszpanu
leżała pod drzwiami pokoju
sycząc na każdego kto zbliżył się
choćby na łokieć sumeryjski
zapewniając wynalazcy cichość

gdy kotki nie było w pobliżu
matka z zeszytem pod pachą
przekraczała Rubikon
by podzielić się z synem odręczną liryką

która wypełniała przestrzeń
smakiem winogron i soczystych jabłek

a lato za oknami wybuchało kolorami
pęczniało podniebieniem i aromatem

w międzysłowiach cica
rozszczepiała pazurkami złote promienie
by wydobyć z nich wielobarw


*