|
dnia 19.06.2020 18:16
Zaciekawiły mnie Twoje wiersze, przeczytałam ile mogłam. Snujesz, rozważasz ale nie rozliczasz, nie oceniasz pochopnie. Jakbyś próbował nienachalnie zrozumieć zdarzenia, teraźniejszość. Wszyscy szukamy odpowiedzi, drogi, wzorców do naśladowania. Zapominamy, że zawsze możemy pozostać sobą, być indywidualni. Czy milczenie jest złotem? Niekoniecznie, to tylko chwila dla umysłu, chwila potrzebna na zastanowienie, co dalej, co będzie jutro.
Wiem dlaczego tak mało osób pisze komentarze pod twoimi tekstami. Czasy są niepewne, chyba jak zawsze, czekamy na gotowe rozwiązania, podpowiedzi. Jest reklama, będzie sprzedaż. Nie ma wolnej przestrzeni na ocenę, czy warto? Popyt napędza podaż. Nikt nie zatrzyma się w pół drogi, nikt nie wysłucha twoich przemyśleń, ciekawe dlaczego. Odpowiedź jest prosta. Szybko, wszystko robimy szybko, bo czas nas goni, do czasu oczywiście. :-)
przeczytaj wiersze, które piszę są jak obrazy
schną na sztalugach płótna mojej duszy
sprzedaję siebie zrzucam szaty
chciałam zapomnieć że
na drewnianym krzyżu zasypia Chrystus znużony
cierpieniem, patrzy na ludzi odchodzących w pośpiechu
brakuje mi współrzędnych życia
wciąż szukam mapy
...właśnie, chyba ta ciekawość i poszukiwania są cenne, co zrobię jak znajdę mapę?
Poznam wszystkie odpowiedzi, drogi, czy życie będzie miało smak, skoro stanie się takie przewidywalne? :-))
M. |
|
|