dnia 09.01.2019 12:47
Zaintrygował mnie Twój wiersz, dobry wiersz.
Treść przemawia, najbardziej zestawienie chłopa i melonika. To jest super.
To tak jakby Steve Harris z Iron Maiden zamiast basu trzymał w ręku komputer od tych jak mu tam disco klepiskowców.
A na poważnie, dobra puenta.
Pozdrawiam:) |
dnia 09.01.2019 13:49
Intrygujące migawki. Ten Antoni z pierwszej części jak żywy :) Tylko sepia mówi, jak jest naprawdę...
Moc pozdrowień. |
dnia 09.01.2019 14:03
Ciekawe obrazki, przekonują prawdą opisu. Najbardziej dla mnie pierwszy. Pozdrawiam. |
dnia 09.01.2019 14:53
Szacunek i dziękuję, zestawienie jak dla mnie, świetne. |
dnia 09.01.2019 15:40
interesujące obrazy. Świat, jaki pokazują, już nie wróci.
Przeczytałam i zadumałam się; warto wspominać - w sepii.
Pozdrawiam ciepło, Ewa |
dnia 09.01.2019 16:08
Edyta Sorensen - Bardzo dziękuję...i uśmiecham się do komentarza, nic nie zmyślam, inspiracją była stara fotografia, i przekazywane przez pokolenia wspominki.
Pozdrawiam serdecznie:)
Janusz - dziękuję:) też uważam, że nie warto koloryzować...
Serdeczności posyłam:)
silva - dziękuję, szczególnie za "prawdę opisu".
Pozdrawiam serdecznie:)
winyl - to ja dziękuję za czytanie:) wyjątkowo dodałam więcej, wydaje mi się, ze tak jest czytelniej, ale teraz w ramach samoograniczenia, powstrzymam się przed publikacją w następnych tygodniach.
Pozdrawiam ciepło:)
Ewa Włodek - bardzo dziękuję za czytanie i chwilę refleksji...wiem, wiem, że nie wróci...może dlatego chcę ocalić choć migawki.
Pozdrawiam serdecznie, Wiesia |
dnia 09.01.2019 17:24
Wiersze - spotkania z ludźmi sprzed lat. Bardzo to mi bliskie. Niedawno miałam okazję, dzięki serdeczności znajomych, rozmawiać z panem, którego przodkowie byli bardzo blisko spokrewnieni z moimi pradziadkami. Niesamowite uczucie. Jakby rozsuwały się ściany. Dlatego szczególnie doceniam Twoje wiersze.
Pozdrawiam :-) |
dnia 09.01.2019 18:32
Kolor sepii jest wyjątkowo cenny... Jest wielką wartością :-)
Pozdrawiam :-) |
dnia 09.01.2019 18:57
Za Edytką dzisiaj. Jest super. Pozdrawiam:) |
dnia 09.01.2019 19:22
przeczytałem z zainteresowaniem, :) pozdrowionka, |
dnia 09.01.2019 20:02
:))))
przemijający świat prostych ludzi i prostych pragnień
pozdrawiam -:))) |
dnia 09.01.2019 21:08
koma17 - cieszę się, że znalazłam bratnią duszę, która szuka śladów przodków ...jeśli moje okruszki mogą trochę wprowadzić w tamten czas - to dla mnie radość.
Pozdrawiam serdecznie:)
Lunatyk - :))) dziękuję za refleksję
Pozdrawiam ciepło:)
PaULA - dziękuję, cieszę się, że zaglądasz:) Pozdrawiam:)
Robert Furs - dziękuję, miło mi to czytać. Pozdrowienia ślę:)
Aleksandrze - dokładnie tak - jak to ująłeś:) Pozdrawiam serdecznie:) |
dnia 09.01.2019 21:28
czy na pewno ściskał _melonik_ ? |
dnia 10.01.2019 07:19
AnnaAgata - na pewno, mam to czarno na białym ( na kilku fotografiach) :) |
dnia 10.01.2019 12:31
Mam nadzieję, że zeskanowałaś sobie to stare zdjęcie, przedłużając fotograficzną nieśmiertelność Antoniego. Po retuszach, powiększeniu i wydrukowaniu znowu zacznie szpanować białą marynarką i melonikiem, łamiąc wiejski styl :) pozdrawiam. |
dnia 10.01.2019 17:42
Irena Michalska - Pewnie, że tak - wszystko skopiowane, opisane, z myślą o następnych pokoleniach:)
Pozdrawiam serdecznie:) |
dnia 11.01.2019 09:01
Historie tak opowiedziane, że bierze się w nich udział |
dnia 11.01.2019 10:20
To chyba dobrze..., dziękuję za ślad:) |
dnia 16.01.2019 11:19
Z przyjemnością przeczytałam.
Drugi bardzo intrygujący i tak wyczuwam, że z tragedią.
Życie, praca i właśnie upór, żeby się nie poddać.
Pozdrawiam. |
dnia 16.01.2019 20:01
Jak miło, że zajrzałaś. Dziękuję i pozdrawiam:) |