Na nieczynnym cmentarzu

Żywi przychodzą polną drogą,
By na nagrobkach czytać słowa;
Choć zmarłych już się tu nie chowa,
To żywi zawsze zajrzeć mogą.

Przekaz napisów ma tę postać:
"Tym, którzy, żywi, dziś na chwilę
Przychodzą czytać - i to tyle,
Jutro tu, zmarłym, przyjdzie zostać".

Śmierć to nagrobków prawda naga,
Lecz widzą one, że tym śladem
Polnym nie idzie zmarły żaden.
Przed czym się taki człowiek wzdraga?

Łatwo by było zwieść marmury,
Mówiąc im: "Tyle w ludziach trwogi,
Że nie wstępują w śmierci progi".
Kłamstwu nie dałby wiary który?

I oryginał:

The living come with grassy tread
To read the gravestones on the hill;
The graveyard draws the living still,
But never anymore the dead.

The verses in it say and say:
"The ones who living come today
To read the stones and go away
Tomorrow dead will come to stay."

So sure of death the marbles rhyme,
Yet can't help marking all the time
How no one dead will seem to come.
What is it men are shrinking from?

It would be easy to be clever
And tell the stones: Men hate to die
And have stopped dying now forever.
I think they would believe the lie.