|
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Niechciane skojarzenie |
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 01.05.2018 09:39
+ za przemyśleniar30; |
dnia 01.05.2018 09:47
gniew, wyczytałem przed wszystkim gniew |
dnia 01.05.2018 10:21
Oto odwieczny problem - być martwym bohaterem, czy żywym tchórzem... I dotyczy on nie tylko jednostek, ale zbiorowości, a nawet nacji.
Moc pozdrowień. |
dnia 01.05.2018 13:30
Lecz oto pojawia się twórca
skrytoświatobójca. Wymyśla coś, co nigdy nie
powinno być wymyślone.
Wiersz jest protestem przeciwko złu, któremu nie można zaradzić, bo tak zostało "wymyślone".A niesubordynacja, którą by można nazwać tchórzostwem ratuje miasto, czyli wiele istnień staje się dobrem...
Pozdrawiam serdecznie :-) |
dnia 01.05.2018 18:43
Konrad Koper Posiedzę chwilkę na plusie jak na krzesełku.
adaszewski Gniew? Nie. Ale może nie zdaję sobie w pełni sprawy, że tkwi gdzieś we mnie. Raczej bunt wobec barbarzyństwa i lęk pojawiający się w niespodziewanym momencie.
Janusz Lepiej nie mieć w ogóle do czynienia z takimi dylematami. Człowiek jest dzieckiem natury i naturalna jest jego reakcja chronienia własnego życia, która przegrywa w konfrontacji ze sztuką (obraza dla sztuki) wojenną. Dla zadekowanych dowódców są liczbami w raportach.
Pozdrawiam.
Warkoczyk Trafnie przedstawiłaś przesłanie wiersza. Tym złem, któremu, jak piszesz, nie można zaradzić, było wymyślenie bomby, ale Twój opis można odnieść do innych jego aspektów, z czym się całkowicie zgadzam. Pozdrawiam równie serdecznie :-) |
dnia 01.05.2018 19:40
Podobnie jak Warkoczyk. Niesubordynacja w obliczu wyższego dobra - ratowania ludzi - jest w pełni uzasadniona, i też wymaga odwagi.
Pozdrawiam serdecznie:) |
dnia 01.05.2018 21:34
Wróciłam podumać jeszcze raz.
Tyle rzeczy zdarza się podobnych.
Pozdrawiam.
O. |
dnia 01.05.2018 22:45
Tekst zwraca się przeciw twórcy. Obnaża niepoliczone skojarzenia.
i chociaż brakuje mi iskry, która zapala wyobraźnię przyjmuję go z nieukrywaną radością.
pozdrawiam C. |
dnia 02.05.2018 09:14
Ileż tu poezji/liryki. Super. |
dnia 02.05.2018 10:51
mgnienie Popełniłam przeoczenie, nie wpisując inspiracji. Na początku była tylko jedna, program Planete+ Świat z góry, ale gdy tak go podziwiałam, nie mogłam wyjść z naiwnego zdumienia, że można takie piękno niszczyć. I tu pojawił się Yossarian, postać literacka, druga inspiracja. Świetny i odważny lotnik. Nie kierował się jednak wyższym dobrem ratowania ludzi. Nie dlatego odmawiał lotów. Odmawiał udziału w szaleństwie. Chciał żyć. Przeżyli jednocześnie ci, na których nie zrzucił pocisków. Dziękuję za komentarz. Umożliwił mi te wyjaśnienia. Pozdrawiam :-)
Ola Cichy I to jest niedowiarygodne, że, jak piszesz, zdarzają się podobne rzeczy, a że czas płynie dalej... Pozdrawiam :-)
Craonn Nawet gdybym potrafiła taką iskrę wykrzesać, to w kontekście tego wiersza, obawiałabym się podpalać wyobraźnię :-) Pozdrawiam.
Bernadetto33 Nie wiem, gdzie podziać oczy. Może to jednak nie do mnie? :-) Pozdrawiam. |
dnia 02.05.2018 13:19
Ciekawy temat, dobrze ujęty. Mnie jednak bardziej interesowałoby, co czują ci, którzy bomby zrzucają. Niedawno odkryłam, że Fredro był w armii napoleońskiej osobą, która odczytywała odmawiającym wykonania rozkazu i dezerterom wyroki śmierci... Miał taką formułkę: "Nie martw się, ułaskawienie przyjdzie w ostatniej chwili". Nie przychodziło. Pozdrawiam. |
dnia 02.05.2018 18:37
ciekawy, bo spójny w wewnętrznej abstrakcji - oderwanie w połączeniu, :))))
przeczytałem i ze smakiem pozdrawiam, |
dnia 03.05.2018 13:19
No na pewno nie do Au Ireny Michalskiej,Autorki tekstu, ale do wiersza, bo tylko do tekstu odnoszę swoją opinię. Autorka/autor mnie w tym wypadku nie interesuje. |
dnia 03.05.2018 19:31
silva Fredro w takiej roli? Cóż, mógłby ze swoimi słowami kierowanymi do skazanych na śmierć, zmieścić się w konwencji postaci Paragrafu 22. Na postawione przez Ciebie pytanie znajdziesz w tej książce bogactwo odpowiedzi. Pozdrawiam :-)
Robert Furs Komentarz również bardzo smakowity. Pozdrawiam :-)
Bernadetto koniecznie 33 Uwielbiam takie poczucie humoru :))) |
dnia 05.05.2018 13:21
To ja dziękuję za wyjaśnienia - nie znałam tej historii :) |
dnia 20.05.2018 01:00
czas płynie niestety i będzie dopóki rozszerza się przestrzeń. Tekst jednak zatrzymał. A dokąd zajdziemy to się okaże w oczach wnuków, jeśli się urodzą. Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 06.06.2018 18:14
woody Tekst zatrzymał Cię 20.05, a ja dopiero dzisiaj dziękuję. Pozdrawiam równie serdecznie. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
Gości Online: 29
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|