a gdy tak siedzisz przy mnie wieczorami

krople twoich słów spadają na mnie
ogród serca nie może nasycić się nimi
chłonę każdą barwę głosu
snującą się nitkami babiego lata

a gdy tak siedzisz przy mnie wieczorami

milczenie twoje ogrzewa flirtownymi oczami
rzeki żył wzbierają do powodzi
zatapiam się w twoim spojrzeniu
spływam jednym oddechem na dno

i gdy tak siedzisz przy mnie wieczorami

noc nie jest czarniejsza od piekła
gwiazdy są jak rozsiane ziarna słońca
księżyc zawstydzony ukrył się za sierpem
a ja znajduję ukojenie w pocałunkach twoich rzęs