mam takie przeświadczenie
odstające od normy grymasy
zbuduję nimi jacht z chmurnymi żaglami
wyprawię sobie pogrzeb lepszy niż faraon
w grobowcu mojego ciała

zastygła łza spłynie po szarym policzku
może nie przeleje czary goryczy
smutek uszyje całun
strach będzie sarkofagiem

odliczam słabnący puls
dawno pogrzebana nadzieja
nie zmartwychwstanie
feniks został ścięty
tylko kropelka wody
drąży temat

nie owijajmy w bawełnę
i tak jestem
nikim