Gęste zarośla za spożywczym
to wspominkowe eldorado.
Wielką jest sztuką być najcichszym
z kotów i węszyć jak labrador;

te wszystkie akty par w ekstazie,
przesłać ad acta w plik niepamięć,
a kiedy bełkot zniknie, gazem
zlustrować teren. Mój sezamie,

czymże uleczysz duszy rany;
piątką z rybakiem w kopcu krecim,
czy serią flaszek po pisanym
patykiem winie? Po raz trzeci

victoria dzisiaj! Resztki woni
spłuczę pod szlaufem i na słońce.
Suche wymienię na batonik,
by zdobyć uśmiech Elki z piątej.