Jakże Wam zazdroszczę
pozwólcie i mnie unurzać dłoń
w żółci i zieleni
albo w kolorach szalonych papug
i opryskać szaro-betonowy świat
wymyślony przez zalęknionych urzędników

Jestem naturą dlatego
często przypominam sztukę

lecz jestem także ponurą betonową ścianą
i słabą jak nadzieja
z której wyrosły te koślawe domy
oplatane fetorem wyobraźni

A więc pozostajesz tylko Ty - Inny,
który jesteś jak decyzja większości:
wymuszona wbrew woli