 |
Nawigacja |
|
|
Wątki na Forum |
|
|
Ostatnio dodane Wiersze |
|
|
|
Wiersz - tytuł: Cienie |
|
|
Alice Munro pisze swoje powolne opowiadania,
a na ulicy dziecko płacze nad skaleczonym palcem.
Odłamek szkła nie tkwi głęboko. Żadna filozofia wyjąć
i opatrzyć. Ile tymczasem musi to trwać? Nie przelicza się
chwil legendy, ten czas, który jest mityczny,
srebrne mustangi unoszą się nad prerią, ognisty ptak
grzęźnie w żelaznych sidłach i już się nie odczekamy
kolejnej wizyty śmieciarza, zaszpuntowano w nas
ostatnią nadzieję. Duchu zeszłorocznych Świąt, nie mijaj
tak szybko. Zostaw choć nadgryzione prezenty.
Dziecko płacze także za Tobą. Nim zabrzmi szychta,
niech ktoś rozpyli odświeżacz, zdmuchnie warstewkę popiołu,
da szansę, by znikły cienie.
Dodane przez Roman Rzucidło
dnia 24.06.2017 15:47 ˇ
20 Komentarzy ·
968 Czytań ·
|
|
|
|
|
|
Komentarze |
|
|
dnia 24.06.2017 16:25
"Nie przelicza się chwil legendy" :):)
Całość podoba się.
Tylko... nie gniewaj się "nadgryzione prezenty"- odrobinę mi nie pasi.
Pozdrawiam ciepełkowo.
Ola. |
dnia 24.06.2017 19:54
Płaczące dziecko często więcej rozumie niż dorośli... i potrafi połączyć świat rzeczywisty z duchami... Pozdrawiam serdecznie :-) |
dnia 25.06.2017 03:50
sączący się powoli wiersz zabiera w miejsce (stan?), którego nie potrafię zdefiniować - pociagające. Poczytam Noblistkę. |
dnia 25.06.2017 09:54
Świetne zestawienie fikcji u Munro z realnym cierpieniem chłopca i refleksje, które z tego wynikają. Ktoś powiedział, że literatura ma prowadzić ku ś(Ś)wiatłu, ten wiersz prowadzi. Piękne nawiązanie do Dickensa. Pozdrawiam. |
dnia 25.06.2017 09:55
Aha, czy odczekamy jest zamierzone, czy miało być doczekamy? |
dnia 25.06.2017 10:51
Zatrzymały mnie słowa:
Odłamek szkła nie tkwi głęboko. Żadna filozofia wyjąć
i opatrzyć...niech ktoś... da szansę. Są dla mnie najważniejsze w tym wierszu. Czytam go sobie warstwa po warstwie i znów zauważam kolejną. To są ciekawe odkrycia.
Pozdrawiam |
dnia 25.06.2017 12:21
Znajduję w wierszu wiele wątków.
Wiele obrazów zostaje w pamięci, ale najlepiej się obudzić, Święta tuż, tuż.
Pozdrawiam:) |
dnia 25.06.2017 13:53
Bardzo dziękuję wszystkim za opinie. Odczekamy to literówka, ma być doczekamy. Już zgłosiłem moderacji, nie wiem czemu jeszcze nie poprawiono. Pozdrawiam Was, kochani,serdecznie. |
dnia 25.06.2017 18:11
Wiersz dotyka kilku różnych wątków, które łączy wspólna myśl - tęsknota za dobrem, czym by ono nie było. I nadzieja, że cienie znikną...
Moc pozdrowień |
dnia 25.06.2017 19:45
cienią należy się dać szansę :) dać im szansę, dać im szansę, dać im szansę... :) pozdrawiam, |
dnia 25.06.2017 19:47
cieniom szansa się nie należy :((((( |
dnia 25.06.2017 20:34
Panowie, dziękuję za komentarze. Ach, te cienie, trochę zamieszania z nimi...Pozdrowienia |
dnia 25.06.2017 20:54
Jeśli jest szczere
naszych wnętrz westchnienie
poezji słowa
ukoją jak cienie
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 . |
dnia 25.06.2017 22:04
Jak wiesz Romku, zwykle pragnę zrozumieć wiersz, więc bywa, że spędzam nad nim wiele czasu.
Czasem jednak nie daję rady, wtedy czytam co widzą inni. Tym razem nie znalazłam w wypowiedziach kolegów nic, co by naprowadziło mnie na jakąś sensowną drogę. Nie chodzi mi tutaj o to, co poeta chciał powiedzieć, bo daję sobie prawo czytania i rozumienia po swojemu.
Marzenia w zderzeniu z rzeczywistością? A może dwa różne światy, choć na tym samym globie?
Zastanawiają mnie srebrne mustangi, ognisty ptak i żelazne sidła... Moje skojarzenia cały czas idą w kierunku wojny. Tym bardziej, ze zaszpuntowano ostatnią nadzieję.
I na końcu wiersza, to wołanie... jak o światło. Bardzo dojmujące, choć nie ma tu wykrzykników, to czuję krzyk.
Czytałam ten wiersz bardzo wiele razy i cały czas moje mysli wędrują w kierunku o którym napisałam.
Pozdrawiam i wrócę tutaj jeszcze za kilka dni, bo być może ktoś napisze konkretniej co widzi i dojrzę wtedy to co ukryte. |
dnia 26.06.2017 08:13
Cienie mijają, jak i wszystko inne, a może ze wszystkim innym. Wszysko jest w ruchu, w procesie, pamięć też rozsypie się w pył.
Ukłony, A |
dnia 26.06.2017 13:45
Dziękuję wszystkim za wizytę.Pozdrawiam |
dnia 26.06.2017 17:48
To nie jest wiersz, który wystarczy przeczytać raz...do takiego wiersza chce się wracać, bardzo ciekawy, wielowarstwowy, końcówka łapie za serce. Dziękuję. |
dnia 26.06.2017 18:41
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam. Irga |
dnia 01.07.2017 17:28
ach... komentarz Magrygała pozwala mi spojrzec nieco inaczej, bardziej globalnie. A i czytając kolejny raz widzę to... o przemijaniu.
Piękny. |
dnia 20.10.2017 11:04
Bardzo mi się podoba klimat tego wiersza, ciekawy. Ma rację Milianna - piękny. |
|
|
|
|
|
|
Dodaj komentarz |
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
|
|
|
|
Pajacyk |
|
|
Logowanie |
|
|
Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.
Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
|
|
|
|
|
|
Aktualności |
|
|
Użytkownicy |
|
|
 Gości Online: 38
Brak Użytkowników Online
Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: chimi
|
|
|
|
|
|
v6.01.7 © 2003-2005![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)