poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUM

Czwartek, 21.11.2024

Nawigacja

	STRONA GŁÓWNA REGULAMIN POLITYKA PRYWATNOŚCI PARNAS - POECI - WIERSZE WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW KORGO TV YOUTUBE WIERSZE /VIDEO/ PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/ IMAK - MAGAZYN VIDEO WOKÓŁ POEZJI /teksty/ WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/ RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW KONKURSY 2008/10 (archiwum) KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012 -- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012) SUKCESY GALERIA FOTO AKTUALNOŚCI FORUM CZAT LINKI KONTAKT Szukaj

Wątki na Forum

	Najnowsze Wpisy playlista- niezapomn... Ksiądz Jan Twardowski Bank wysokooprocento... Co to jest poezja? Proza poetycka ...PP slam? Poematy "Na początku było sł... Cytaty o literaturze

Ostatnio dodane Wiersze

	Ona jest w górach O kindersztubie* Przedustawność Ostatni seans przed ... W godzinach dla seni... Chciejstwo ujrzane okiem nieuzb... Samotność Opowieść o dwóch mia... Tylko słowo dwa

Wiersz - tytuł: wypływają słowa

	mróz stężał w konarach uciska o dowolnej porze park wymieciony wiatrem opowiada o samotności nasze myśli przedłużają tęsknotę utkana na podobieństwo przechodzimy aż do początku wyskakują bieszczadzkie świty szepty bajecznej krainy spojrzenia w oczy wywołujące dreszcze twarz koło twarzy bez łez i z uśmiechem codziennym żywym Dodane przez balkazek1 dnia 03.01.2016 23:40 ˇ 7 Komentarzy · 571 Czytań ·

Komentarze

cien dnia 03.01.2016 23:45
Przykro mi, ale ja tu nie widzę niczego.

Magdalena X dnia 04.01.2016 06:46
mróz zamroził chyba sens tego tekstu
bo nic nie wydumałam

abirecka dnia 04.01.2016 08:38
Miły bardzo - w czytaniu a przez to i w dotyku - wiersz :) Jak śniegowa gwiazdka zaczepiona o rzęsę :)))

Serdecznie :)))

Alfred dnia 04.01.2016 09:50
Świadczą o sensie istnienia
przywołane wspomnienia
Pozdrawiam.😊 serdecznie.😊 .

Mithotyn dnia 04.01.2016 10:48

mróz stężał w konarach

uciska o dowolnej porze park
wymieciony wiatrem opowiada o samotności
nasze myśli

przedłużają tęsknotę
utkana na podobieństwo przechodzimy aż do początku
wyskakują bieszczadzkie świty
szepty bajecznej krainy
spojrzenia w oczy

wywołujące dreszcze
twarz koło twarzy bez łez i z uśmiechem
codziennym
żywym

podlir to moment, to dźwięk nostalgicznego przeniesienia - ewokacyjne echo w tu... i teraz, w korelacji: drzewo, mróz i tęsknoto-krainy. cisza, to głos jedności...

ja na własny użytek przemieszałem - bo i tak z zainteresowaniem

koma17 dnia 04.01.2016 11:57
Moim zamiarem było po przeczytaniu "przemieszać", przewijam stronę na ekranie i widzę, że Mithotyn już to zrobił. Teraz jeszcze bardziej odbieram ten wiersz jak abirecka. Pozdrawiam wszystkich.

silva dnia 04.01.2016 13:01
Przeczytałam z zaciekawieniem, zwłaszcza trzecią strofę. Pozdrawiam.

Dodaj komentarz

	Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.

Pajacyk

Logowanie

	Nazwa Użytkownika Hasło Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem? Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować. Zapomniane hasło? Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.

Aktualności

	Jubileusz XII OKP im. Michała ... OKP Festiwalu Litera... VII OK Poezji dla Dz... OKP "Środek Wyrazu" ... XVIII Konkurs Litera... REFLEKSY XVII Ogólno... XXXIX OKL im. Mieczy... Wyniki XLIV OKP "O L... Informacja o blokadz...

Użytkownicy

	Gości Online: 26 Brak Użytkowników Online Zarejestrowanych Użytkowników: 6 439 Nieaktywowani Użytkownicy: 0 Najnowszy Użytkownik: chimi

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
copyright © korgo sp. z o.o. witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego