Wokół tańczy mały promień gwiazd.
Wokół noc.
Wokół śmierć.
Podniosłem kawałek niebieskiego szkła.
Wezwałem na apel
ostatnią z pijanych dusz.
Gdy patrzę w niebo
to widzę Twoją twarz.
Gdy zamykam oczy
to zabijam świat.
Więc,
podniosłem kawałek niebieskiego szkła.
Kiedy nadejdzie ostatnie Obbe?
Zgubiłem strach.
Gdzieś rodzi się dla nas lepszy świat.
Ten filigranowy,
widziany przez kawałek niebieskiego szkła.
Gwiazda spadła.
Wiesz, że nigdy więcej nie zaświeci.
Już bije ostatni dzwon.
Nie dla nas ta spalona ziemia.
Pustynia odchodzi w zapomnienie.
Zanurz się ze mną
w kawałku niebieskiego szkła...