a oto on

oczy niebieskie
ciepło w nich
płonie ogień

mi marzną dłonie

a gdy już uporałam się z jednym takim,
pojawił się kolejny

pusty kieliszek

za daleko mam do ciebie
i nawet nie wiesz, że kości od ciała odchodzą
powoli

w ciszy

ratowałeś mnie tyle razy
mądrością z wszechświata,
gdzieś tam pod gwiazdami


kochana!
nie wybaczysz sobie nigdy,
że miecz do ręki wzięłaś,
przebiłaś mu skronie,
serce wypatroszyłaś,
dusze uwięziłaś...