na tym skrawku podłogi
prócz torby z kilkoma rzeczami
nie ma nic swojego

to spełnienie najlepszego z marzeń

czas wyhamowany do minimum
uwalniany na chwilę
porą misteriów łagodności

błękitna rozległość horyzontu
związana czule z przymilnością plaży
są zaczynem ukojenia

a kwilenie rybitw jak muzykoterapia
zatapia szczątki przesłaniających krajobraz
utrapionych natręctw

kosmyki traw i zarośli muskane miłościwą bryzą
kołyszą się łagodną falą zaczarowane jak różdżki
roztapiając grudki węzełki nerwów
spragnionych wytchnienia

w ciszy samotności w słonecznych kipielach
rodzą się oznaki
ozdrowienia