dnia 05.12.2014 14:01
Dla mnie ten wiersz to alegoria. Alegoria niemożności porozumienia między ludźmi. Pozdrawiam |
dnia 05.12.2014 14:13
Nie ma wątpliwości, to alegoria. Lecz to dopiero początek opowieści o wierszu... |
dnia 05.12.2014 14:35
Mroczny klimat świata pozbawionego światła, ale z wyboru, świetnie oddany, można pomyśleć zarówno o jednostce, jak i o zbiorowości, jakby w "Końcówce" Becketta, chociaż tam nie udają. Pozdrawiam. |
dnia 05.12.2014 20:05
IRGO, ja jednak poproszę o to słonko i motylki ;-) Jakoś mi tak tu smuuuutnoooo ... |
dnia 05.12.2014 21:39
Bardzo dobry, inny, ale bardzo dobry. Poniosło Cię w dobre strony. Puściałaś wodze. I o to chodzi. Wiatr powiał, żegluj. Pozdrawiam. |
dnia 05.12.2014 23:26
Wszyscy słuchali, wszyscy czekali, ostatni wagon zniknął oddali.I tak na życia siódmym peronie zostały tylko poetów dłonie.Pozdrawiam. |
dnia 06.12.2014 11:42
:-) |
dnia 06.12.2014 18:37
a mnie ten wiersz przypomina nastroje (a i przesłanie zarazem) nowel Stefana Grabińskiego, szczególnie tych z tomu "Ślepy tor". Ludzie, uwięzieni w pociągu, który stał się widmem, Ultima Thule i metaforyka "przejścia". Jest to, co lubię...Pozdrawiam serdecznie, Ewa |
dnia 06.12.2014 18:41
Bardzo dobry wiersz, taki jakie lubię. Prosty ale mądry, klarowny. Bardzo dobrze zastosowane rymy (ostatni wers każdej zwrotki).
Pozdrawiam |
dnia 06.12.2014 19:19
Z Panią Ewą W. zgodność stuprocentowa :) |
dnia 06.12.2014 21:37
Mądry, prawdziwy wiersz, pozdrawiam:) |
dnia 06.12.2014 21:56
W mroku nikną wrażenia jak też kolory.
Wtedy jest to koszmar podróży, istna cz-b groteska.
Co do uwag;
Zdaje, że po światło w/b wykrzyknik
Wtedy też wszyscy udają że jest nadal jasno |
dnia 07.12.2014 07:11
Romanie, dziękuję. Pozdrawiam. Irga
adaszewski, dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Irga
silva, Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2014 07:13
abirecka, może "następną razą" ;) Dziękuję. Pozdrawiam.
Kocie, dziękuję serdecznie. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2014 07:15
Alfredzie, dziękuję za wizytę. Pozdrawiam. Irga
J.J. :-) |
dnia 07.12.2014 07:17
Ewo, dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. Irga
rabi, dziękuję. Ja także pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2014 07:23
mgnienie, bardzo dziękuję. Pozdrawiam. Irga
Spoks, myślnik jest tutaj zabiegiem czysto technicznym, służy jedynie rozdzieleniu mowy zależnej od niezależnej. Konsekwentnie stosuję czas przeszły, więc i w ostatnim wersie też musi być. Tam nie było jasno... Dziękuję za pochylenie się nad wierszem. Pozdrawiam. Irga |
dnia 07.12.2014 09:32
Pamiętam,l kiedyś ludzie w pociągu dzielili się i rozmową, i jadłem. Teraz każdy, bezdusznie, przyklejony do laptopa lub telefonu komórkowego. Prawdziwy przekaz :) |
dnia 08.12.2014 21:13
Dawno u Ciebie nie byłem, ale czytam:) Jesteś w dykcji z oddechem.
Pozdrawiam,lir |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)