dnia 07.10.2014 20:44
Piękny wiersz :) |
dnia 08.10.2014 05:11
W tym wierszu jest tyle prawdy, ile piękna. Natura - starsza niż życie, z własnymi nastrojami, jest ponad zdziwieniem. Szum jej skrzydeł słyszalny dla poety. W porównaniu z tym, człowiek jest istotą bazsilną i bardzo przyziemną. Jednak przy maksymalnym uruchomieniu intelektu wiele potrafi uczynić aby się wzbić ponad przyziemność, mimo kruchości cielesnej. |
dnia 08.10.2014 05:35
Nie będę komentował bo jestem tego samego zdania co Panie. Pozdrawiam serdecznie. |
dnia 08.10.2014 07:35
Fajne:)
Ewentualnie jakaś forma czasownikowa w ostatniej. Ale to tylko bardzo luźna sugestia.
:) Ola |
dnia 08.10.2014 08:14
Ciekawy wiersz:-)
Pozdrawiam |
dnia 08.10.2014 09:12
Czyta się jak luźne skojarzenia rzucone w zwrotkach. Ciekawe myśli, niby suche spostrzeżenia, ale w puencie obrót nagle i zostawiasz ślad trudny do odparcia.
W kilku momentach przegadane (a to dziwne, bo forma jest prosta i skompensowana!)
wsłuchane w szum własnych skrzydeł
regularnym oddechem unoszą się ponad
niebo czerwienieje wieczornym żalem
chmury w ostatnich promieniach pozdrowień
dzielą z nim ciężar
natura o oczach starszych niż życie
wieczne odcienie własnych nastrojów
nad wytłuszczonym proszę się zastanowić - czy one są niezbędne (te słowa)?
gratuluję i pozdrawiam C. |
dnia 08.10.2014 09:33
Malarski ten wiersz. Jakby słońce nastoju zachodziło w wyobraźni. Chociaż nad każdym przymiotnikiem, warto zastanowić się, bo one są jak kleksy.
Pozdrawiam |
dnia 08.10.2014 14:46
ną. tak samo co dr. Nelli i pani Kazimiera |
dnia 08.10.2014 20:10
Na prośbę Autorki wiersz został edytowany. Jego dotychczasowa treść była jak poniżej:
Ponad zdziwieniem
wsłuchane w szum własnych skrzydeł
regularnym oddechem unoszą się ponad
niebo czerwienieje wieczornym żalem
chmury w ostatnich promieniach pozdrowień
dzielą z nim ciężar
natura o oczach starszych niż życie
wieczne odcienie własnych nastrojów
Pozdrawiam. |
dnia 08.10.2014 20:21
:) Pozdrawiam. Irga |
dnia 09.10.2014 11:47
Ładnie, zgrabnie ujęte myśli, które pozostają w głowie.
Serdecznie pozdrawiam. |
dnia 09.10.2014 19:15
W zasadzie wiersz mi się powinien nie podobać, ale jednak się podoba wbrew logice.
pzdr
Cyjanek |
dnia 10.10.2014 18:43
druga cząstka - bardzo do mnie przemówiła, tym obrazem nieba o zachodzie i nastrojów, jakie może wywołać wieczór - schyłek dnia...Pozdrawiam serdecznie, Ewa |
dnia 13.10.2014 21:21
Wszystkim czytelnikom dziękuję, za opinię o wierszu. Biorę sobie do serca każdy (zwłaszcza o przymiotnikach). Pozdrawiam serdecznie z bieszczadzkim słońcem. |
v6.01.7 © 2003-2005
![[www.pajacyk.pl]](/fusion/images/pajacyk.gif)