nisko mgły
ze snu w sen
wiatr szelestem liści
przeczesał połoniny
welonem rosy przyodziane

budzą się buki
dedykują pierwsze strofy
zanurzam dłonie
w bieszczadzkim potoku
pomiędzy kamieniami jaszczurka

przystaję
ciszą się upajam
próbuję dotknąć
zielonych wzgórz
tafli wody nad Soliną

pod nią skarbów zatopionych
chwil historii
znanych i nieznanych
nikt nie będzie wiedział prawdy na pewno

schodzą zioła
w zamyśleniu cerkiew święta
znów bezdzwonna cisza
anioły szepczą do ucha
jesteś w raju
na ziemi
tej ziemi