upijam się życiem
zaraz ktoś powie, że to niezdrowo
że z umiarem trzeba,
a mi kolorowo
łez lecą
wodospady
zostaniesz na zawsze?
ciemno wszędzie
i strasznie
uśmiecham się jak najpiękniej potrafię
kocham ciebie jak człowieka-przyjaciela
którego nigdy nie poznam
którego widuję codziennie
wstyd mi bo
wiem, że
widać ten blady policzek...
cień go wyhodował
gdzieś tam za malowniczym pejzażem
powstanie obraz o niczym
taki którego się boisz
a teraz łyk kolejny
tego mi trzeba by zasnąć
jak dziecko
słyszałam o tobie,
że walczysz jak rycerz
gratuluję odwagi
znowu deszcz i smutno
biedna księżniczka rozmyśla
o własnej głupocie
życie
pod stopami leży
połamane płacze...
Dodane przez on-the-hill
dnia 13.06.2014 21:00 ˇ
2 Komentarzy ·
510 Czytań ·
|